90-д оныхон 1

       

            Үе үеийнхэнд өөр өөрийн онцлог бий.. Ялангуяа 60, 70-д оныхон өөрсдийн үеийн талаар их бичдэг 40 мянгат, Рок музик, Битлз, трапизин өмд, Атаман, Улаан ус,  Нийтийн бүжиг, Пянз гээд л... Харин манай 90-д оныхны хувьд:

    Бидний бага нас 90-д оны ардчиллын шуургатай хамт шуурсан юм. Бид өргөн хэрэглээний бараа хомсдож картны бараанд очерлосон, өлөн зөлмөн, улс орны байдал ороо бусгаа ийм үед төрсөн улс. Хүн болгон юу хийхээ мэдэхгүй, ийш тийшээ ганзагын наймаа хйиж, арчаагүй нэгэн нь архинд орж, хулгай дээрэм хийсэн ийм үе байсан. Нэг хэсэг хүүхэд гэсэн ойлголт бараг л мартагдсандаа. Улсын хэмжээнд төрөлтийн хувь эрс багасч, дээрээс нь бүх юм чөлөөтэй болж үр хөндөлт гэж зүйл газар авсан. Бидний 90-д оныхон ямар азаар энэ бүхний хажуугаар гэтэлгэж төрсийн базарваань ёстой л нэг хүн болох дуртай улс гэвэл манай үеийнхнийг хэлэх байх.

    Одоогийн үеийн хүүхдүүд нэмэлт тэжээл эдр гээд олон юм уух юм мань мэт нь юун тэр манатай бараг 3, 4 сартайд нь бор хоол идүүлээд хар нялх амьтан өмхийгээр баагаад явж байсан биз. 90-д оныхон ихэнхи нь эмээ өвөө дээрээ өссөн байдаг. Эцэг эх нь ажил хийх шаардлагатай, хэрэв үгүй бол хоногийн хоолгүй. Эмээ өвөө дээрээ өснө гэдэг чинь бас жаргал зарим нэг нь хөөрхий 24 цагийн цэцэрлэгт тарчилдаг байсан. Миний нэг сайн таних хүн багадаа 24 цагийн цэцэрлэгт байснаа ярихдаа: "Яг л шорон шиг Даваагаас Баасан болтол бүхий л цагийг цэцэрлэгтээ өнгөрөөнө. Ням гарагт л ээж, аавынхаа барааг хардаг. Даваа гарагийн өглөө цэцэрлэгт очихгүй гэж зөндөө уйлдаг боловч хүүхэд л болсон хойно бохь, модон чихрэнд хууртагдаад өнөөх л шорондоо ирнэ."  гэж дурсаж билээ....

                                                                                                       үргэлжлэл бий...